Dach — górne, p�askie lub krzywiznowe przekrycie budynku, os�aniaj�ce jego pomieszczenia przed
opadami atmosferycznymi, s�o�cem i wiatrem. Sk�ada si� z konstrukcji no�nej, pokrycia i ew. z warstwy izolacji cieplnej. Dach z izolacj� ciepln� chroni
dodatkowo pomieszczenia budynku przed zmianami temperatury.
Konstrukcj� no�n� dachu
stanowi�:
- w dachach stromych — wi�zary ciesielskie drewniane, stalowe lub �elbetowe (prefabrykowane);
- w dachach lekko pochy�ych i poziomych — belki, kratownice i p�yty;
- w dachach o powierzchniach zakrzywionych — dawniej
stosownie ukszta�towana wi�ba dachowa, obecnie �upiny �elbetowe.
Pokrycie dachu wykonuje si� z ró�nych materia�ów
— blachy, papy, dachówki, gontów i innych, dawniej stosowano p�yty azbestowo-cementowe (tzw. eternit). Cz�� lub ca�o��
górnej powierzchni pokrycia dachu nosi nazw�
po�aci dachowej. Dolna
kraw�d� po�aci (wystaj�ca poza lico �ciany budynku) jest zwana
okapem, górna kraw�d�
(miejsce przeci�cia si� dwóch przeciwleg�ych po�aci o linii równoleg�ej do okapu) —
kalenic�, boczna kraw�d� (miejsce przeci�cia si� dwóch s�siednich po�aci) —
naro�em, kiedy po�acie te tworz� k�t ostry, a
koszem je�li tworz� one k�t rozwarty. Po�acie dachowe ograniczone z boku p�aszczyzn� pionow� nosz� nazw�
szczytu. Do okapów przymocowuje si� rynny dachowe ��cz�ce si� za po�rednictwem specjalnych lejów; z rurami
spustowymi odprowadzaj�cymi wod� opadow� do sieci kanalizacyjnej. Nachylenie po�aci dachowej zale�y od miejscowych warunków klimatycznych (du�e opady
warunkuj� stosowanie dachów stromych) oraz rodzaju pokrycia dachowego.